Hydroizolacja remontowanej łazienki krok po kroku

Czego dowiesz się z artykułu?

• W jakiej kolejności wykonać prace?
• Jak zainstalować wannę?
• Co brać pod uwagę przy montażu kabiny natryskowej lub brodzika w podłodze?
• Co trzeba wiedzieć o hydroizolacji podpłytkowej?
• Jak wykonać hydroizolację łazienki krok po kroku? (zdjęcia)

Ustalamy harmonogram prac

Pierwszy etap: wymiana rur i zakup przyborów sanitarnych

1. Planowanie rozmieszczenia urządzeń: Przed rozpoczęciem wymiany rur należy określić dokładne lokalizacje wanny, brodzika, umywalki i sedesu. Pomoże to w precyzyjnym rozprowadzeniu instalacji wodno-kanalizacyjnej i ułatwi późniejszy montaż urządzeń.
2. Zakup urządzeń sanitarnych: Zaleca się zakup przyborów sanitarnych już na etapie prac instalacyjnych.Umożliwi to wykonawcy dopasowanie wyprowadzeń rur do konkretnych modeli, co zapewni bezproblemowy montaż i estetyczny wygląd.

Drugi etap: izolacja przeciwwilgociowa

1. Izolacja ścian: Przed ułożeniem płytek, glazury czy gresu w miejscach szczególnie narażonych na zachlapanie (wokół wanny, brodzika) należy wykonać izolację przeciwwilgociową. Płytki ceramiczne nie są wodoszczelne, a ich niewłaściwe ułożenie może doprowadzić do zawilgocenia ścian w sąsiadującym pomieszczeniu lub konstrukcji stropowej.
2. Izolacja podłogi: Na podłodze również należy zastosować izolację wodoszczelną pod płytki. Zapobiegnie to przedostawaniu się wody do pomieszczenia znajdującego się na niższej kondygnacji w przypadku awarii lub zalania.

Trzeci etap: montaż przyborów sanitarnych

Ostateczny montaż i podłączenie do instalacji przyborów sanitarnych należy przeprowadzić dopiero po całkowitym wykończeniu ścian i podłóg łazienki. Zapobiegnie to uszkodzeniu nowo ułożonych płytek i zapewni estetyczny efekt końcowy.

Instalujemy wannę

Planowanie aranżacji łazienki

Rozpoczynając remont łazienki, pierwszym krokiem powinna być wymiana rur. Decyzję o lokalizacji wanny, brodzika, umywalki i sedesu należy podjąć przed rozpoczęciem prac instalacyjnych. Zakup przyborów sanitarnych na tym etapie ułatwi wykonawcy dostosowanie wyprowadzeń rur do konkretnych urządzeń.

Miejsce pod instalację wanny musi być przygotowane - wykonana izolacja przeciwwilgociowa i położone płytki, fot. Sanplast.

Wanna - aranżacja i izolacja

W zależności od wymarzonej aranżacji, wannę można ustawić przy ścianie lub pośrodku pomieszczenia, uwzględniając umiejscowienie odpływu. Przed montażem i obudowaniem wanny, należy odpowiednio przygotować miejsce. Podłoga powinna być wyłożona płytkami, a przed ich położeniem konieczna jest izolacja podkładu płynną folią. Chroni ona przed przenikaniem rozlanej wody pod warstwę posadzki, ponieważ fugi nie zapewniają całkowitej szczelności, co może prowadzić do zawilgocenia podłoża.

Jeśli wanna jest montowana przy ścianie, izolację płynną folią należy wykonać również na jej fragmencie przed ułożeniem glazury. Spływająca po ścianie woda może przenikać przez fugi, prowadząc do zawilgocenia muru, a w konsekwencji do rozwoju pleśni, także w sąsiednim pomieszczeniu.

Przydatne rozwiązania

W przypadku baterii wielootworowych instalowanych na obrzeżu wanny, warto rozważyć montaż dużych drzwiczek rewizyjnych w ścianie do sąsiedniego pomieszczenia. Umożliwią one łatwy dostęp do armatury w razie potrzeby naprawy, a także pozwolą na umieszczenie naczynia na wodę ściekającą z węża prysznica, jeśli nie jest on ukryty w specjalnej osłonie.

Obudowa przestrzeni podwannowej

Najprostszym sposobem na obudowę przestrzeni podwannowej jest montaż gotowego panelu osłonowego, dedykowanego konkretnemu modelowi wanny. Łatwy demontaż panelu zapewnia wygodny dostęp do całej przestrzeni pod wanną, co jest szczególnie ważne w przypadku wanien z hydromasażem, których instalacja wymaga regularnej konserwacji.

Alternatywą dla gotowego panelu jest stała obudowa wanny. Można ją wykonać na konstrukcji osłonowej z wykorzystaniem styropianowego nośnika do wanien (dostępnego do wybranych modeli), obmurować ją lub zmontować stelaż z profili stalowych.

Obudowę wanny można wykonać, wykorzystując nośnik styropianowy, fot. Schedpol.

Jako dekoracyjne pokrycie obudowy wanny można stosować płytki ceramiczne, mozaikę lub okładzinę z drewna egzotycznego. Bez względu na wybrany materiał, w obudowie należy pozostawić otwór rewizyjny w pobliżu syfonu. Nawet jeśli konstrukcja umożliwia czyszczenie "od góry", otwór rewizyjny umożliwi kontrolę przestrzeni pod wanną (np. wykrycie przecieków) i przeprowadzenie ewentualnych napraw. Otwór rewizyjny z reguły zamyka się elementem okładziny obudowy (np. płytką ceramiczną), mocowaną na magnesach.

Kabina natryskowa czy brodzik w podłodze?

Alternatywą dla wanny może być kabina prysznicowa lub brodzik z odpływem punktowym lub liniowym.

Kabina prysznicowa

Wybierając kabinę prysznicową, najlepiej zdecydować się na wersję pełnościenną. Zapewnia ona dużą swobodę w aranżacji łazienki i nie wymaga skomplikowanych prac instalacyjnych, takich jak prowadzenie rur w ścianie, wykonywanie izolacji podpłytowej czy uszczelnianie silikonem, które z czasem może ulegać pleśni.

Wybierając kabinę prysznicową, najlepiej zdecydować się na wersję pełnościenną, fot. Sanplast.

Brodzik

Budowa natrysków z odpływem w podłodze staje się coraz popularniejsza, a producenci oferują coraz nowocześniejsze rozwiązania. To rozwiązanie ma wiele zalet, zarówno estetycznych, jak i użytkowych:

• zapewnia komfortowe wchodzenie pod prysznic,
• ułatwia utrzymanie łazienki w czystości,
• w razie awarii, np. pralki, chroni inne pomieszczenia przed zalaniem.

Istnieje kilka wariantów wykonania brodzika, z których każdy ma swoje zalety i wady.

• Najprostszym rozwiązaniem jest montaż gotowego, płaskiego brodzika (akrylowego, z konglomeratu kamiennego lub stali emaliowanej) w zagłębieniu podłogi.
• Wygodną opcją jest również wykorzystanie gotowego panelu podpłytowego z ukształtowanym odpływem i uszczelnieniem.
• Bardziej pracochłonne będzie samodzielne uformowanie podłogi z odpowiednim spadkiem i pokrycie płytkami ceramicznymi.

Należy jednak pamiętać, że wykonanie brodzika podłogowego wymaga poprowadzenia rury odpływowej i syfonu w warstwie podpodłogowej w bruździe instalacyjnej o głębokości 7-15 cm (w zależności od użytych elementów) względem powierzchni podłogi.

Niezależnie od wybranego wariantu, konieczne jest staranne wykonanie izolacji podpłytkowych z użyciem płynnej folii i taśmy uszczelniającej.

Płaski brodzik jest montowany w zagłębieniu podłogi, fot. Sanplast.

Hydroizolacja podpłytkowa

Izolacja podpłytkowa - konieczność w łazience

Układanie izolacji pod okładzinami ceramicznymi jest niezbędne w miejscach narażonych na długotrwały kontakt z wodą. W standardowym użytkowaniu obejmuje to podłogę w łazience i pralni, a także ściany wokół otwartego natrysku lub wanny do wysokości odpowiadającej przynajmniej poziomowi zawieszenia prysznica.

Izolacje - ciągła powłoka i uszczelnienie naroży

Izolacje podpłytkowe ułożone na podłodze i ścianach muszą tworzyć ciągłą, szczelną powłokę. W tym celu w narożach, gdzie ryzyko pęknięć jest największe, należy stosować specjalną taśmę uszczelniającą.

Tradycyjne kontra nowoczesne rozwiązania

Tradycyjne hydroizolacje z użyciem materiałów bitumicznych, takich jak papa czy lepik, uniemożliwiały bezpośrednie mocowanie płytek ceramicznych. Wymagały one dodatkowej warstwy tynku wzmocnionego siatką.

Obecnie standardowym materiałem do izolacji wodochronnej są różne odmiany płynnej folii - wodnej dyspersji polimerów z dodatkami. Umożliwiają one bezpośrednie przyklejanie okładzin, zapewniając szczelną i elastyczną powłokę. Niektóre produkty zawierają tzw. zbrojenie rozproszone w postaci włókien z tworzywa sztucznego, co zwiększa wytrzymałość pokrycia na "pracującym" podłożu, np. na ogrzewaniu podłogowym.

Płynna folia - właściwości i aplikacja

Płynna folia, dzięki dużej elastyczności, kryje rysy o szerokości do 3-5 mm. Należy ją nakładać na suchą, stabilną i odkurzoną powierzchnię betonową lub mocny tynk przy pomocy pędzla lub wałka dwukrotnie w odstępie czasu określonym w instrukcji aplikacji - najczęściej 2-3 godzin. W tym czasie izolacja nie może być narażona na zamoczenie.

Hydroizolacja łazienki krok po kroku

Krok 1. Zagruntowanie powierzchni ścian i podłóg specjalnym środkiem gruntującym przy pomocy miękkiego pędzla lub wałka, fot. Ceresit.

Krok 2. Zabezpieczenie taśmą uszczelniającą kątów, fot. Ceresit. 

Krok 3. Zabezpieczenie taśmą krawędzi ścian i podłóg oraz miejsc przebiegu rur, fot. Cersanit.

Krok 4. Pokrycie przyklejonych taśm płynną folią, fot. Ceresit.

Folia przeciwwilgociowa położona w miejscach przebiegu rur i na łączeniach ścian oraz podłogi, fot. Ceresit.

Krok 5. Nałożenie pierwszej warstwy płynnej folii na ściany...

...i na podłogę, fot. Ceresit.

Krok 6. Po upływie ok. 2-3 h jeszcze raz nakładamy płynną folię na ściany i podłogę w łazience, fot. Ceresit.

Płynna folia może być stosowana nie tylko na podłożach betonowych i tynkowanych, ale również na innych powierzchniach, takich jak płyty gipsowo-kartonowe, OSB, beton komórkowy czy cegły. W miejscach narażonych na pękanie, np. w narożach, należy uformować fazę, tworzącą zaokrąglenia, a następnie wkleić dodatkową taśmę wzmacniającą. Grubość powłoki izolacyjnej zależy od wymaganej odporności na przenikanie wody i wynosi od 1 do 3 mm.

Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa

fot. otwierająca: Ceresit